27 مهر

ابـــن كُتْـبى

ابوالمـحاسن نصيرالدين يـوسـف بـن اسـمـاعـيــل مـلـقـب به كمال‌الدين و جـمـال‌الدين دانـشـمند و پـزشـك شـافـعـى‌مـذهـب اواخـر قرن 7 و اوايل قـرن 8 ق است. ابن كـتـبى را مـفـتى، اصـولى و فرضى خـوانـده‌اند. افزون بر اين، ابن كتبى پزشكى مشـهور نيز بـود. مـدتـى نـيـز مُعـيـد مـدرســه مـستنصريه بغـداد بـود. از آثار اوســت: الـفـــرق بيــــن‌الامراض الـمـشـتـبهة؛ مــالايَـسـَعُ الطـبــيـب جَـهـلُه. ادامه...

شـجـاعـى دمـاونـدى

ملقـب بـه ســيــف‌الـحكـمـا، شـجــاعــى، و سيـف‌الملوك، پزشك و شاعر ايرانى در قـرن 10 ق است. از مردم دماوند بود و در زمـان جـلال‌الـديـن اكـبـر گـوركـانى بـه هند رفت و در دوران حكومت بيرام‌خـان، مـشـهـور شد و بيرام‌خـان بـه وى لـقب سيف‌الحكما داد؛ زيــرا، بــر ســر هر مريض كـه مى‌رفت، آن بيمار مى‌مــرد. پــس از مــدتــى، بــه ايــران بــازگشت. ادامه...

احمد بن محمد غزالى

زين الدين ابوالفـتـوح احـمد بن محمد غزالى طوسـى مـلـقــب بـه حجة‌‌الاسلام فقیه و زاهد و عـارف معروف قرن 5 ق است. شهرت او به سبب زهد و تـصـوف و وعـظ بـوده اســت. شـاگــردان بـسـيارى در محضر او پرورش يـافتند كه هر‌يك جهان‌بینی خـاصـى را بـه جهان اسلام عرضه كردند. از آثــار اوســت: الـتجريد؛ الـمـجـالــس؛ بوار‌ق‌الالــمـــاع. ادامه...